De nieuwbouw voor 60 revalidatieplekken voor Aafje in combinatie met de nieuwe Verrijzeniskerk is sociaal maatschappelijke van groot belang in deze wijk. Koppelbare ruimtes worden multifunctioneel gebruikt waardoor er meerwaarde ontstaat voor beide gebruikers zowel qua programmering als qua ontmoeting. Beide functies zijn visueel met elkaar verbonden via een overkoepelend dak in beton. Om beide identiteiten naar buiten toe tot uitdrukking te brengen wordt er zowel qua bouwmassa als qua gevelcompositie en materialisering een eigen architectuurtaal gevoerd.

Het verzorgingshuis met een transparante hoek bij het restaurant voor een maximale interactie tussen wijk en de ouderen. Hierboven een open weefselpatroon als hedendaagse vertaling van het wederopbouwerfgoed in deze wijk. In de bouwmassa een beschermde dakpatio als ontmoetingsruimtes voor de kwetsbare ouderen.

De kerk in een tijdloos materiaal, mystieker en op een grotere schaal dan de mens. In de schuine negges is de witte binnenkant voelbaar als vooraankondiging van de sacrale kerkruimte. De kerktoren, met een subtiel knikje refererend aan het grid van Tuindorp Schiebroek, communiceert op een ander niveau. Het slanke volume overstijgt de plek en functioneert niet alleen voor het hier en nu, maar gaat verder qua tijd en betekenis.